Kronika Szkoły, dokumentująca najważniejsze wydarzenia z życia szkoły i nie tylko, stała się obecnie historycznym dowodem zmieniającej się rzeczywistości, na tle której kształtowała się i nadal kształtuje świadomość kolejnych  pokoleń.

Poniższy tekst opisuje dzieje szkoły od 1962 roku po dzień dzisiejszy…

Opisana historia została umieszczona na niniejszej stronie z dbałością o zachowanie każdego szczegółu, specyficznego języka oraz charakteru kroniki powstającej od czasów PRL-u.

Czytając poniższy tekst pamiętajmy o tym, że Kronika Szkoły nie jest dokumentem formalnym.

Kronika Szkoły stanowi ślad działania wielu pokoleń, dzięki któremu obecnie możemy zaobserwować, a także porównać warunki pracy i nauki w zmieniającej się rzeczywistości.

Opisy uatrakcyjniają liczne zdjęcia, które zachowały się w naszej kronice.

Z zapisków pierwszej Kroniki Szkolnej

„… W dniu 22 grudnia 1962 r. odbyła się uroczystość otwarcia nowego budynku szkolnego w obecności przedstawicieli władz wojewódzkich i powiatowych.

Brudnowo leży na Kujawach, w prastarej dzielnicy Polski piastowskiej. Miejscowość ta położona jest w malowniczym krajobrazie. Kujawy historyczne dzieliły się aż do rozbiorów na dwa województwa: inowrocławskie i brzesko-kujawskie. Brudnowo wchodziło w skład tego ostatniego. Województwa te powstały w XVI wieku po wygaśnięciu kujawskiej gałęzi Piastów, którzy dzierżyli tę ziemię po podziale Polski dokonanym po śmierci Bolesława Krzywoustego. Kujawy graniczyły z innymi dzielnicami piastowskimi – Wielkopolska i Mazowszem oraz ziemiami chełmińska i dobrzyńska. Dziś leżą one na przejściu centralnej części kraju na ziemie Polski północno-zachodniej, wchodząc administracyjnie w skład województwa bydgoskiego. Brudnowo należy do powiatu aleksandrowskiego. W zasięgu okolic Brudnowa należy wymienić: Ciechocinek, Nieszawa, Raciążek. Ciechocinek to słynne uzdrowisko; gdzie leczy się następujące schorzenia: gościec stawowy i mięśniowy (reumatyzm), choroby przemiany materii (nadmierna otyłość), choroby dróg oddechowych i gardła z nękającą górników i hutników pylicą płuc, choroby serca, naczyń, przewodu pokarmowego, skóry oraz gruźlicę stawową i kostną.

Najbliższym sąsiadem Brudnowa jest Nieszawa: słynna ze statutów nieszawskich, które zostały wydane w 1434 roku przez Kazimierza Jagiellończyka i gruntowały w przyszłości zgubną „złotą wolność” szlachecką. Świetny rozwój starej Nieszawy był solą w oku magistratu toruńskiego. Poza tym szereg szykan ze strony krzyżackiej załogi zamku toruńskiego oraz niszczycielskie skutki trzynastoletniej wojny spowodowały opuszczenie przez mieszczaństwo nieszawskie zrujnowanego miasta i założenie za zgodą króla w 1460 roku nowego osiedla w odległości ok. 30 km od Wisły. Nowa Nieszawa powstała w krótkim czasie na lekkim wzniesieniu w malowniczej okolicy (22 kom od Włocławka). Niedaleko od Brudnowa leży słynna osada Raciążek. W 1330 roku Krzyżacy napadłszy zdradziecko na Raciążek zrujnowali (wg Długosza) za pomocą machin wojennych mury i zajęli zamek mordując okrutnie bezbronne rodziny okolicznych mieszkańców. W pierwszej połowie XV wieku zamek raciążski jest stałym miejscem zjazdów i narad polsko-krzyżackich. Kilkakrotnie przebywa w nim Władysław Jagiełło. Sama wieś Brudnowo nie ma starych tradycji, gdyż jak opowiadają starzy mieszkańcy. Brudnowo było tylko lasem należącym do tutejszej szlachty. Na skutek zubożenia właściciela (o bliżej nieznanym nazwisku) okoliczna ludność lasy te wykarczowała, zamieniając ziemię na grunty uprawne. Brudnowo położone jest przy szlaku kolejowym biegnącym z Warszawy przez Kutno do Bydgoszczy i Gdańska. Z głównym szlakiem kolejowym łączy Brudnowo tylko boczna droga do stacji Raciążek, gdzie zatrzymują się nieomal wszystkie pociągi.

Pochodzenie nazwy Brudnowo ginie w pomroce wieków, a dotychczasowe próby tłumaczenia nie są zbyt przekonywujące. Jedni mówią, że może od słowa „brudno”, inni podają inne nazwy, lecz „brudno” może dać właściwe wytłumaczenie, gdyż nazwy o podobnym brzmieniu powtarzają się jeszcze. O Brudnowie przez długi czas panuje w naszych dziejach głuche milczenie.

Dziś Brudnowo mimo oddalenia od stacji kolejowej jest dość ożywioną wsią liczącą 176 mieszkańców, w tym 86 mężczyzn. Ładnie położona i czysto utrzymana wieś posiada: sklep spożywczy, punkt skupu mleka, szkołę podstawową oraz punkt biblioteczny, który mieści się w szkole. Szkoła w Brudnowie została pobudowana w roku 1907. Pobudowała ja tutejsza ludność na gruncie gminnym o powierzchni 2 ha. Do szkoły tej uczęszczały dzieci polskie i niemieckie, ponieważ większość wsi stanowili Niemcy. Nauka odbywała się na dwie zmiany, ponieważ szkoła posiadała tylko jedną salę szkolną. Uczył Polak i Niemiec. Tak trwało do roku 1932. Począwszy od tego roku nauka uległa zmianie a to dlatego, że z mieszkania nauczyciela zrobiono drugą sale szkolną i nauka szła normalnie na jedna zmianę. Polacy mieli swoją salę i Niemcy swoją. Z nauczycieli wtedy Polaków uczył p. Brożek do samej wojny 1939 roku. Po wkroczeniu Niemców podczas okupacji znowu szkoła uległa zmianie. Jedna sala szkolna została przerobiona na mieszkanie nauczyciela Niemca. A więc całą wojnę uczyły się tylko dzieci niemieckie tj. do roku 1945. Zaraz po skończonej wojnie tutejsza szkoła dostała nauczycielkę Al. Głowacką, która uczyła do lutego 1946 roku. W tym czasie zostaje mianowany nauczyciel Roman Sławianowski, który uczył cztery oddziały z liczbą dzieci 63 i uczył do 1 września 1946 roku. Od 1 września 1946 roku zostaje mianowana Kazimiera Centkowska. Na rok szkolny 1946/47 zapisało się 105 dzieci również o 4 oddziałach. W szkole tej do tego czasu były straszne braki i pustki. Prócz Sali szkolnej, ławek i tablic nic nie było. Duże zmiany we wsi Brudnowo nastąpiły w okresie XX-lecia Polski Ludowej. W tym okresie na terenie wsi została pobudowana nowa szkoła, która wyposażona jest w najnowocześniejsze pomoce naukowe. W szkole tej znajduje się gabinet chemiczny, fizyczny, pracownia do zajęć praktycznych oraz piękna sala gimnastyczna wraz z przyrządami. Projekt budowy szkoły w Brudnowie był zatwierdzony w roku szkolnym 1961/62. Na budowę szkoły przeznaczono plac – 1 ha 20 ar. Na tym placu ma powstać szkoła o 5 izbach szkolnych. 7 stycznia 1962 roku na plac budowy zjeżdżają pracownicy aby rozpocząć budowę nowej szkoły.